این سوال شائبه ای بود که بدون توجه به متن قانون هدفمند کردن یارانه ها و اظهارات صریح مجریان این قانون مطرح شد.

عده ای آن را به عنوان یک  " شایعه " برای آشفته کردن افکارعمومی در آستانه اجرای برنامه هدفمند کردن یارانه ها مطرح کردند و برخی دیگر ناخواسته دچار نوعی " بدفهمی " در زمینه اهداف آینده طرح شدند. این در حالی است که  مسئولان به صراحت اعلام کرده اند دیدگاه دولت در طرح هدفمندسازی یارانه‌ها به هیچ وجه حذف یارانه‌ها نیست. بلکه دولتمردان بر اساس  مطالعات صورت گرفته و با استناد به دو دلیل روشن اجتماعی یعنی : نابرابری در پرداخت یکسان یارانه ها به  خانوارهای فقیر و ثروتمند و اتلاف بودجه کلان بخش های عمرانی و تولیدی در  پرداخت یارانه های حامل‌های انرژی ، به اجرای این طرح مبادرت کرده اند. سیاستگذاران دولت برای هر دو مورد مذکور مصداق های روشن ارائه کرده اند. به طور مثال چند گزارش، مراجع معتبر اقتصادی کشور با زبان آمار اعلام کردند که از دو سوم یارانه ها قشرها و طبقات بالای جامعه استفاده می کنند یا در گزارش دیگری پیرامون میزان مصرف بنزین توسط اقشار اجتماعی مشخص شده است که یارانه مصرف بنزین دهک دهم ( قشر ثروتمند جامعه ) بیش از 30 برابر دهک اول ( قشر محروم جامعه ) است.
بنابراین ، نه تنها حذف یارانه ها در طرح دولت مطرح نیست بلکه طبق قانون دولت  دو حرکت مهم و  ساختاری به انجام خواهد رساند: اولا، یارانه‌ها را از مصرف به سمت تولید سوق می دهد و دوم  با شناسایی اقشار آسیب‌پذیر نسبت به زیر پوشش قراردادن آنها در قالب یارانه نقدی و غیرنقدی مبادرت می ورزد .

سهم بخش تولید از طرح هدفمند سازی یارانه ها چه میزان است و این که گفته می شود قریب 30 در صد از منابع یارانه برای حمایت بخش‌های تولیدی در نظر گرفته شده، چگونه اجرا خواهدشد؟
اساساً در همه کشورها یک  هدف عمده اصلاح نظام یارانه ها، به حرکت در آوردن چرخ تولید است. اجرای طرح های عمرانی و ساختن زیربنای یک اقتصاد نیرومند نیازمند اختصاص اعتبارمالی بالا است و در صورتی که این اعتبارات برای مصرف روانه  هزینه شود به خودی خود بخش تولید دچار رکود خواهد شد. بر همین اساس اغلب کارشناسان اقتصادی معتقدند که غایت هدفمند سازی یارانه ها، رونق بازار کسب و کار و شتاب گرفتن بخش تولید است.  با همین هدف گذاری دولت در ماده 8 قانون  هدفمند سازی یارانه ها خود را  مکلف کرده است سی درصد (30% ) خالص وجوه حاصل از اجرای این قانون را برای پرداخت کمکهای بلاعوض، یا یارانه سود تسهیلات و یا وجوه اداره شده برای اجرای مواردی مثل : اصلاح ساختار فناوری واحدهای تولیدی در جهت افزایش بهره وری انرژی، آب و توسعه تولید برق از منابع تجدیدپذیر- حمایت از تولیدکنندگان بخش کشاورزی و صنعتی - حمایت از توسعه صادرات غیرنفتی  و نظایر آن صرف کند .